κιχρουλε<> (N°4181)

ἑτέρα θήκη ὁλοτζάπωτος ἔσω καὶ ἔξω ἀργυροδιάχρυσος, ἔχουσα εἰκονισμένους εἰς τὰς θύρας αὐτῆς τοὺς ἁγίους Πέτρον καὶ Παῦλον <> καὶ ξύλον μ. Κ<>μένον <> ἔξωθεν τῶν θυρῶν ἔχει ἱερὰρχας <> Χρυσόστομον καὶ τὸν ἅγιον Νικόλαον· τὸ ἔσωθεν <> ἔνθεν κακεῖθεν τοῦ τιμίου ξύλου θῆκαι ἀργυραῖ δια<>ναι· ἄνω δὲ καὶ κάτω γράμματα εικαυτ<> διὰ στὶχων· Ἤθροισε πίστις Εἰρήνης βασιλίδος σκέπην ἑαυτῇ, συζύγῳ τε καὶ τέκνοις, πάθη τὰ σεπτὰ τοῦ παθῶ <> μαρτύρων πάντιμα λειψάνων <> μετὰ καὶ κιχρουλε<> μεγάλα ἀργυρᾶ καὶ π<> καὶ ὑελίων β΄

Grands anneaux (?) en argent d'un reliquaire [1]. Le sens du terme n'est pas assuré, mais s'il s'agit bien d'anneaux, il s'agit peut-être d'éléments de préhension, de poignées.